
نسب
نَسَب به رابطه خونی و طبیعی میان دو نفر گفته میشود که یکی از آنها از نسل دیگری باشد یا هر دو از نسل شخص ثالثی باشند. نسب ممکن است نسب پدری (مانند رابطه پدر و فرزند) یا نسب مادری (مانند رابطه مادر و فرزند) باشد. اثبات نسب آثار مهمی در حقوق دارد؛ از جمله ارثبری، ولایت قهری، نفقه و حرمت نکاح با برخی اشخاص. نسب معمولاً از راه ازدواج قانونی و مشروع پدر و مادر ثابت میشود، اما در برخی موارد از طریق اقرار، شهادت یا امارات نیز قابل اثبات است. در مقابل، انکار نسب یا نفی ولد در شرایط خاصی از طریق لعان امکانپذیر است

صلاحیت محاکم یعنی تعیین مرجعی که قانون اختیار رسیدگی به یک دعوا یا اتهام را به آن داده است. این صلاحیت به سه بخش اصلی تقسیم میشود:
• صلاحیت ذاتی → بر اساس نوع، ماهیت و میزان دعوا؛ غیرقابل تغییر با توافق طرفین.
• صلاحیت محلی → بر اساس محدوده جغرافیایی؛ در برخی موارد با توافق قابل تغییر.
• صلاحیت شخصی → بر اساس موقعیت یا شغل طرفین (مثل نظامیان).
رعایت صلاحیت از الزامات دادرسی عادلانه است و تخطی از آن باعث بیاعتباری رأی میشود. در صورت اختلاف، دیوان عالی کشور مرجع حل اختلاف صلاحیتهاست. اصل بر صلاحیت عام دادگاههای عمومی است مگر قانون خلاف آن را مقرر کرده باشد

خانواده اولین و مهمترین نهاد اجتماعی است که سلامت روان و آرامش هر فرد به آن وابسته است.
برای داشتن زندگی خانوادگی موفق، باید احترام متقابل، صداقت و محبت را پایهگذاری کنیم.
شنیدن فعال و بدون قضاوت حرفهای یکدیگر باعث میشود احساس امنیت و درک متقابل بیشتر شود.
اختلاف نظرها و تفاوتها در خانواده طبیعی است؛ اما مهم نحوه برخورد با آنهاست. به جای سرزنش و بیاحترامی، به دنبال راهحلهای مشترک و تفاهم باشید.
گفتگوهای صادقانه و آرام، کلید رفع سوءتفاهمها و تقویت پیوندهای عاطفی است.
به یاد داشته باشید که بخشش و گذشت از خطاهای یکدیگر، باعث استحکام روابط خانوادگی میشود.
همچنین، برای رشد و پیشرفت خانواده، باید زمان کافی برای کنار هم بودن و ایجاد خاطرات شیرین اختصاص داد.
در مواقعی که مشکلات خانوادگی پیچیدهتر میشود، مشاوره تخصصی میتواند کمک بزرگی برای حفظ سلامت روان و ایجاد راهحلهای عملی باشد.

فرض کنید فردی یک واحد آپارتمان از شخصی خریداری کرده است، اما فروشنده پس از دریافت تمام مبلغ معامله، از انتقال رسمی سند خودداری میکند و بهانه میآورد که برخی مدارک آماده نیست یا مشکلات اداری دارد. خریدار در این شرایط دچار نگرانی میشود که مبادا ملک دوباره به دیگری فروخته شود یا در رهن و توقیف قرار گیرد.
در چنین وضعی، مشاوره حقوقی توصیه میکند که خریدار در اولین اقدام، اظهارنامه رسمی به فروشنده ارسال کند و مهلتی برای حضور در دفترخانه و انتقال سند تعیین نماید. اگر فروشنده در موعد مقرر حاضر نشد، خریدار میتواند دادخواست الزام به تنظیم سند رسمی به دادگاه محل وقوع ملک تقدیم کند. برای جلوگیری از نقلوانتقال یا تضییع حق، درخواست صدور دستور موقت یا تأمین خواسته مبنی بر منع نقلوانتقال ملک نیز پیشنهاد میشود.

برای حفظ حقوق خود در هر نوع قرارداد یا معامله، توصیه میشود همیشه قبل از امضای هر سند، تمامی بندها و شرایط را با دقت مطالعه و بررسی کنید. بسیاری از اختلافات حقوقی ناشی از عدم آگاهی یا بیتوجهی به مفاد قراردادهاست. اگر نسبت به مفاد یا عواقب حقوقی هر بند اطمینان ندارید، حتماً از یک مشاور حقوقی متخصص کمک بگیرید. مشاور حقوقی میتواند با تحلیل دقیق قرارداد، نقاط ضعف و ابهامات را شناسایی کرده و راهکارهای مناسب برای حفظ حقوق شما ارائه دهد. همچنین، در صورت بروز اختلاف، داشتن قرارداد دقیق و مستندات قابل استناد میتواند نقش تعیینکنندهای در پیگیری حقوقی شما داشته باشد. بنابراین، سرمایهگذاری در مشاوره حقوقی پیش از انعقاد قرارداد، هزینه نیست بلکه تضمینی برای پیشگیری از مشکلات و خسارات مالی بزرگتر در آینده است.

بسیاری از افراد زمانی به وکیل مراجعه میکنند که کار از کار گذشته و خسارات مالی و روحی وارد شده است.
در حالی که با یک مشاوره حقوقی ساده و بهموقع میتوان از بسیاری از مشکلات و دعاوی جلوگیری کرد.
چه در تنظیم قرارداد، چه در ازدواج و طلاق، چه در معاملات ملکی یا حتی مسائل کیفری، اطلاع از حق و قانون، بهترین ابزار دفاعی شماست.
⚖️ مشاوره حقوقی فقط مخصوص پروندههای بزرگ نیست؛
گاهی یک مشورت چند دقیقهای، جلوی سالها دردسر و هزینه را میگیرد.
پیش از امضا، تصمیم یا اقدام حقوقی، با یک مشاور متخصص مشورت کنید

در جامعه امروز یکی از چالشهای اصلی میان افراد مسأله مالکیت و نحوه تصرف اموال است بسیاری از اختلافات خانوادگی یا شراکتی به دلیل عدم آگاهی نسبت به حقوق مالی شکل میگیرد و در بسیاری از موارد اشخاص بدون آنکه بدانند در حال واگذاری بخشی از حقوق خود هستند اقدام به امضا یا معامله میکنند به طور مثال مشاهده شده در قراردادهای خرید و فروش ملک اشخاص به واسطه اعتماد یا عجله در تصمیمگیری اسناد رسمی یا عادی را امضا میکنند بدون آنکه مفاد آن را به دقت مطالعه کرده باشند و همین مسئله زمینهساز بسیاری از دعاوی حقوقی شده است